We współczesnych czasach działalność na rzecz ubogich bywa wykorzystywana dla osobistej promocji lub zdobywania sobie popularności. Tym bardziej chrześcijanie – uczniowie Chrystusa, służąc ubogim, winni pamiętać o przestrodze ich Mistrza: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie... Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa...” (Mt 6,1-6)
Misja charytatywna w parafii
Podstawowe zadanie.
Parafia jest Bożą rodziną, w której nikt nie powinien być pozostawiony samemu sobie. Pomoc ubogim jest obowiązkiem proboszcza, kapłanów wspomagających go w pasterskiej posłudze, osób konsekrowanych, wiernych świeckich.
Zespół charytatywny.
Synod kaliski zobowiązał wszystkie parafie do powołania w nich zespołu charytatywnego złożonego z przedstawicieli całej wspólnoty parafialnej. Pod przewodnictwem proboszcza zespół winien się gromadzić zawsze, ilekroć zachodzi potrzeba.
Do zespołu charytatywnego należy:
- rozeznawanie potrzeb i zbieranie informacji dotyczących osób potrzebujących,
- uaktywnianie ludzi do działania w duchu miłości miłosiernej,
- organizowanie i świadczenie konkretnej pomocy potrzebującym, a w szczególności:
- chorym, starszym, niepełnosprawnym, rodzinom, dzieciom i młodzieży, osobom ubogim i przeżywającym inne trudności,
- gromadzenie środków na pomoc biednym,
- koordynowanie działaniami charytatywnymi na terenie parafii,
- współpraca z Caritas Diecezjalną,
- współpraca z zespołami charytatywnymi parafii w ramach dekanatu,
- współpraca z lokalnymi instytucjami pomocy społecznej.
Zespół charytatywny czerpie potrzebne do udzielenia pomocy środki materialne w naturze i gotówce z różnych źródeł, a w szczególności:
- skarbonki,
- niedzielnych zbiórek do puszek przeprowadzanych przed kościołem,
- ofiar zbieranych zgodnie ze zwyczajem parafii,
- dochodów z imprez,
- ofiar pieniężnych i w naturze,
- subwencji i dotacji instytucji kościelnych, państwowych lub samorządowych,
- darowizn, spadków i zapisów,
- funduszów parafialnych,
- innych źródeł.
W pozyskiwaniu środków dla ubogich członkowie zespołów charytatywnych mają prawo zwracać się do rozmaitych instytucji, których kierownicy niekiedy wyznają poglądy dalekie od nauki wiary. Mogą przyjmować od nich pomoce, aby dać także im okazję do czynienia dobra i zaskarbiania sobie, chociaż o tym nie wiedzą, ukrytej nagrody. Przyjmowanie darów na cele charytatywne nigdy jednak nie powinno uwiarygadniać działalności moralnie wątpliwej.
Wladze zespołu i ich organizacja
Za całą działalność parafialnego zespołu charytatywnego odpowiedzialny jest proboszcz. Do jego zadań należy w szczególności:
- mobilizacja charytatywna całej wspólnoty parafialnej do praktykowania miłosierdzia modlitwą, słowem i czynem,
- przygotowanie planów działalności Zespołu,
- nadzór nad działalnością Zarządu Zespołu,
- podejmowanie decyzji w sprawach majątkowych i rozporządzanie finansami na wniosek Zarządu, koordynacja współpracy z innymi grupami parafialnym w dziele charytatywnym.
Zarząd parafialnego zespołu charytatywnego
Zarząd Zespołu składa się z trzech osób: Prezesa, Sekretarza i Skarbnika.
- Zarząd zatwierdzany jest przez proboszcza na pięć lat. Po upływie kadencji te same osoby mogą być ponownie powołane do Zarządu.
- Członkowie Zarządu pełnią swoje funkcje społecznie.
- Do zakresu działania Prezesa Zarządu należy:
- kierowanie sprawami Zespołu w porozumieniu z proboszczem,
- zwoływanie i przewodniczenie posiedzeniom Zespołu,
- współpraca z Dekanalnym referentem ds. charytatywnych i z Zarządem Caritas Diecezji Kaliskiej,
- przygotowywanie i przekazywanie Dyrektorowi Caritas Diecezji Kaliskiej do dnia 15 marca każdego roku sprawozdania za rok ubiegły z działalności charytatywnej i finansowej Zespołu.
Cłonkostwo w parafialnym zespole charytatywnym
Osoby powołane przez proboszcza na członków Zespołu charytatywnego pełnią swoją posługę w duchu bezinteresownej miłości bliźniego, odpowiadając w ten sposób na miłosierną miłość Boga. Członków Zespołu oraz wspomagające ich osoby obowiązuje w sumieniu dyskrecja w odniesieniu do osób, którym pomagają. Bez zgody proboszcza nie wolno im udzielać informacji uzyskanych w związku z pełnionymi przez nich zadaniami.
Formacja charytatywna
Członkowie Zespołu powinni troszczyć się o pogłębienie swego życia religijnego oraz dokształcanie się w dziedzinie charytatywnej posługi miłosierdzia.
Kościół żyje i rozwija się: słowem Bożym, Łaską sakramentów, które sprawuje oraz posługą ubogim (Caritas). Cała wspólnota Ludu Bożego, a zarazem każdy ochrzczony z osobna, są wezwani do odpowiedzialności za dzieła miłosierdzia wobec osób żyjących w Kościele i poza nim.
Podstawowym miejscem posługi charytatywnej jest parafia.
Za organizowanie i niesienie pomocy najuboższym i bezdomnym oraz w przygotowywaniu codziennych posiłków oraz spotkania, dyżury raz w tygodniu i spotkania formacyjne w trzeci piątek miesiąca o godz. 16.15 jest odpowiedzialna pani Teresa, natomiast pomoca i opieka duszpasterską służy ks. Proboszcz